Cambodia it is
Blijf op de hoogte en volg Jolien
18 November 2015 | Cambodja, Preah Seihanouk
Goedendag lieve mensen aan de andere kant van de wereld!
De tijd gaat zo snel... Ik zit alweer drie weken in Azië! De dag na mijn vorige blog ging ik op het fietsje naar Angkor. Volgens de markeringen op de weg heb ik die dag 35km gefietst, maar ik denk dat het niet zo ver was, want dat had ik met die warmte nooit overleefd. Het was echt super leuk om weer op een fiets te zitten. Het verkeer was weer chaos, maar na een poosje heb je wel door hoe je er levend tussendoor komt. Angkor is een gebied van in totaal 1000 m2 aan tempels, met Angkot Wat als hoogtepunt. Onderweg naar mijn eerste tempel kwam er een Cambodiaan, Tjeng Hen, naast mij fietsen die zei een tourguide te zijn die op zijn vrije dag beter Engels wilde leren en mij dus een free tour wilde geven. Er moest nog heel wat gebeuren aan dat Engels... ik verstond er echt helemaal niks van en hij liep heel snel, dus de eerste tempels heb ik niet zoveel van gevolgd (oa. de tempel waar tomb raider is opgenomen). Na een poosje heb ik mijzelf zover gekregen om te zeggen dat ik alleen verder wilde zodat ik alles iets rustiger kon bekijken. Dat was pijnlijk. Aan het einde van de dag kwam ik aan bij Angkor Wat en dat was vrij indrukwekkend! Ik moet zeggen dat ik overal iets meer van had verwacht; er was vrij weinig over van de meeste tempels en vaak was geprobeerd om delen weer op te bouwen, maar dit was soms slecht gedaan. Ondanks dat was het mooi! De volgende dag ben ik weer op mijn fietsje rond gegaan om andere tempels te bekijken. Doordat het regenseizoen iets langer duurt dan gewoonlijk komt er af en toe een zieke regenbui voorbij, maar dat is best welkom als je op de fiets zit.
Na Siem Reap nam de bus mij naar Battambang. In de bus heb ik een NLs meisje ontmoet waarmee ik naar het Tomato Guesthouse ben gegaan. Super lieve mensen die die zaak runnen, ze willen echt alles voor je doen! Cambodianen zijn sowieso echt hele lieve mensen. Ze zijn oprecht geïnteresseerd en niet alleen maar uit op geld verdienen aan jou. Op het dakterras zat ongeveer ons hele dorm, dus daar zijn we eendagsvrienden mee geworden. Battambang is een heel klein plaatsje die in de lonely planet heel mooi wordt beschreven, maar eigenlijk stelt het helemaal niks voor. Om iets te kunnen zien, moet je een tuktuktour maken, dus dat hebben we gedaan samen met een Frans meisje. De tuktuk bracht ons eerst naar een monument die was gebouwd om alle mensen te herdenken die in dat gebied zijn vermoord door de Khmer Rouge. Ik denk dat iedere Cambodiaan je wel een verhaal kan vertellen over een familielid die is overleden tijdens deze periode, zo ook onze tuktukdriver. Het zijn vrij gruwelijke verhalen allemaal. De Khmer Rouge werd geleid door Pol Pot en hij wilde Cambodja ombouwen tot een rijstproducerend land. Families werden uit elkaar gehaald en moesten in verschillende dorpen wonen. Alles en iedereen moest op het land werken om zoveel mogelijk rijst te verbouwen wat werd geëxporteerd naar China. De omstandigheden waren echt verschrikkelijk, dus veel mensen overleden al tijdens het werk. Mocht het je lukken dit wel te overleven dan werd je daarna alsnog vermoord en met honderden tegelijk op een stapel gegooid. We zijn met de tuktuk naar een Killing Cave geweest die werd gebruikt als locatie om mensen in het geheim om te brengen. Mensen werden gewoon geblindoekt van de rots geduwd. Het was een hele gekke plek om rond te lopen. Nu is alles heel vredig en mooi, maar ooit hebben daar honderden lijken gelegen. Naast deze geschiedenisles hebben we ook de toerist uitgehangen bij de bambootrein! Er zit vrij weinig bamboe aan de hele trein, maar het was wel heel leuk. Hij ging nog best wel hard en in NL zou het vast als onveilig worden verklaard, maar het was een ervaring. Ook zijn we die dag nog een berg op geklommen om een tempel te bekijken met een heel mooi uitzicht en allemaal aapjes. Als allerlaatste zijn we naar een grot geweest waar 's avonds een uur lang zo'n 2 miljoen vleermuizen uit komen vliegen!
Dat was dan ook wel gelijk alles wat er te doen was rond Battambang, dus na nog een dagje rond gelopen te hebben daar ben ik door gegaan naar Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja. De bus was weer vrij verschrikkelijk en duurde veel langer dan gepland, maar uiteindelijk ben ik aangekomen op plaats van bestemming.
De volgende ochtend heb ik een Zweeds meisje ontmoet en later nog twee Duitse meisjes waarmee ik naar the Killing Fields ben geweest. Weer een dagje geschiedenis. Ook dit was een plek waar mensen in gigantische getale zijn vermoord en met z'n alle in massagraven zijn gegooid. Het meest bizarre hier was dat veel van de lijken nog niet zijn opgegraven, dus als het gaat regenen dan willen er nog wel eens botten en tanden naar boven komen. Ook hier was alles heel vredig en groen, wat het allemaal maar een gekke plek maakte om te zijn. In het midden van het gebied stond een groot gebouw die helemaal vol lag met opgestapelde schedels. Na de Killing Fields zijn we verder gegaan naar een gevangenis in de stad waar veel mensen eerst hebben gezeten voor ze werden omgebracht bij de Killing Fields. Hier was een man die drie keer per week zijn verhaal verteld over hoe hij de gevangenis als een van de weinige heeft overleefd. Hij benadrukte hoe belangrijk het was om het verhaal van de Cambodianen te vertellen zodat dit hopelijk nooit meer gebeurt! Dus vandaar mijn uitgebreide verhaal :). Het is heel ziek als je je bedenkt dat dit alles zo'n 30 jaar geleden nog plaats vond en dat niemand daar iets van wist... Om deze dag nog een beetje 'leuk'af te sluiten ben ik met het Zweedse meisje naar de Russian Market geweest waar we allemaal gekke dingen hebben gegeten.
De volgende dag was mijn dagje Phnom Penh. Voor een hoofdstad is het maar een kleine stad, maar wel mooier dan veel mensen mij hadden verteld! Onderweg naar de Central Market kwam in een meisje van mn hostel tegen, dus toen zijn we samen verder gegaan. Weer tempels en gebouwen bekeken, weer mooi!
De volgende stop was Sihanoukville. Een badplaats vol met mensen die alleen maar willen feesten. Bij aankomst in mn hostel kreeg ik gelijk bier aangeboden door de Australische man die er werkt, wat mijn beeld van Sihanoukville direct bevestigde. Niet helemaal wat ik zoek, maar het was wel een heel gezellig hostel. Vanuit Sihanoukville ging de boot naar het eiland Koh Rong waar ik de afgelopen dagen heb doorgebracht. Dit eiland is echt geweldig. Het deel waar mijn hostel was, is wel heel toeristisch, maar een groot deel van het eiland is nog volledig ongerept. Toen ik daar eenmaal op een terrasje zat las ik een kaartje met 'the island life; no hot water, no ATMs and no airconditioning'. Helemaal prima, alleen had ik dus niet zoveel geld meegenomen omdat ik daar geen rekening mee had gehouden. Ik kon dus zo lang op het eiland blijven als mijn portemonnee dat toe liet. Dag 1 lag ik op het strand en dag 2 eigenlijk ook, tot ik een meisje uit Canada tegen kwam. Samen zijn we naar een waterval op zoek gegaan die uiteindelijk niet heel boeiend was, maar de tocht ernaartoe was wel leuk. De volgende dag hebben we een boottour gedaan die ons eerst naar een eiland bracht om te snorkelen. Lang niet zo mooi als bij Koh Chang, maar alsnog leuk om te doen. Daarna gingen we vissen (niks gevangen helaas) om deze vis later zelf op te kunnen eten. We werden naar Long Beach gebracht om te wachten op zonsondergang die echt heel erg mooi was om te zien! Daarna klommen we weer in ons bootje om de vis van de BBQ te eten en door te varen naar een gebied met lichtgevend plankton. Dit stond hoog op mijn wishlist om ooit eens te zien! Het viel helaas een beetje tegen doordat er niet heel veel plankton was, maar alsnog was het echt bizar om tussen die twinkellichtjes te zwemmen. Heel cool! De laatste dag op Koh Chang zijn we weer naar het strand geweest en hebben we onze eigen jungletocht gehouden met nog een ander NLs meisje en een Australische jonge. Af en toe schoot het verhaal van Kris en Lisanne door mijn hoofd, maar he, we leven nog. We wilden via een junglepad naar een ander strand lopen, maar ik had mij niet bedacht dan je dan dwars over een berg moet. Het was heel hoog en heel stijl, maar wederom leuk om te doen! Het grappigste was nog dat er op een gegeven moment een hond kwam die ons de weg ging wijzen. Als we langzaam waren dan ging hij op ons wachten tot we weer bij waren. Zo schattig! Weer een mooie zonsondergang gegeken (en een slang gezien) en toen weer met het bootje terug. Het NLse meisje was die nacht jarig, dus ik ging voor het eerst uit op blote voeten met honden om me heen. Toen was precies al mijn geld op en moest ik het eiland verlaten. Nu ben ik weer terug in Sihanoukville om morgen door te kunnen reizen naar Kampot.
Dit was het verslag van de afgelopen twee weken! Ik kan hier geen foto's op de computer zetten, dus daar moeten jullie helaas nog even op wachten.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
De tijd gaat zo snel... Ik zit alweer drie weken in Azië! De dag na mijn vorige blog ging ik op het fietsje naar Angkor. Volgens de markeringen op de weg heb ik die dag 35km gefietst, maar ik denk dat het niet zo ver was, want dat had ik met die warmte nooit overleefd. Het was echt super leuk om weer op een fiets te zitten. Het verkeer was weer chaos, maar na een poosje heb je wel door hoe je er levend tussendoor komt. Angkor is een gebied van in totaal 1000 m2 aan tempels, met Angkot Wat als hoogtepunt. Onderweg naar mijn eerste tempel kwam er een Cambodiaan, Tjeng Hen, naast mij fietsen die zei een tourguide te zijn die op zijn vrije dag beter Engels wilde leren en mij dus een free tour wilde geven. Er moest nog heel wat gebeuren aan dat Engels... ik verstond er echt helemaal niks van en hij liep heel snel, dus de eerste tempels heb ik niet zoveel van gevolgd (oa. de tempel waar tomb raider is opgenomen). Na een poosje heb ik mijzelf zover gekregen om te zeggen dat ik alleen verder wilde zodat ik alles iets rustiger kon bekijken. Dat was pijnlijk. Aan het einde van de dag kwam ik aan bij Angkor Wat en dat was vrij indrukwekkend! Ik moet zeggen dat ik overal iets meer van had verwacht; er was vrij weinig over van de meeste tempels en vaak was geprobeerd om delen weer op te bouwen, maar dit was soms slecht gedaan. Ondanks dat was het mooi! De volgende dag ben ik weer op mijn fietsje rond gegaan om andere tempels te bekijken. Doordat het regenseizoen iets langer duurt dan gewoonlijk komt er af en toe een zieke regenbui voorbij, maar dat is best welkom als je op de fiets zit.
Na Siem Reap nam de bus mij naar Battambang. In de bus heb ik een NLs meisje ontmoet waarmee ik naar het Tomato Guesthouse ben gegaan. Super lieve mensen die die zaak runnen, ze willen echt alles voor je doen! Cambodianen zijn sowieso echt hele lieve mensen. Ze zijn oprecht geïnteresseerd en niet alleen maar uit op geld verdienen aan jou. Op het dakterras zat ongeveer ons hele dorm, dus daar zijn we eendagsvrienden mee geworden. Battambang is een heel klein plaatsje die in de lonely planet heel mooi wordt beschreven, maar eigenlijk stelt het helemaal niks voor. Om iets te kunnen zien, moet je een tuktuktour maken, dus dat hebben we gedaan samen met een Frans meisje. De tuktuk bracht ons eerst naar een monument die was gebouwd om alle mensen te herdenken die in dat gebied zijn vermoord door de Khmer Rouge. Ik denk dat iedere Cambodiaan je wel een verhaal kan vertellen over een familielid die is overleden tijdens deze periode, zo ook onze tuktukdriver. Het zijn vrij gruwelijke verhalen allemaal. De Khmer Rouge werd geleid door Pol Pot en hij wilde Cambodja ombouwen tot een rijstproducerend land. Families werden uit elkaar gehaald en moesten in verschillende dorpen wonen. Alles en iedereen moest op het land werken om zoveel mogelijk rijst te verbouwen wat werd geëxporteerd naar China. De omstandigheden waren echt verschrikkelijk, dus veel mensen overleden al tijdens het werk. Mocht het je lukken dit wel te overleven dan werd je daarna alsnog vermoord en met honderden tegelijk op een stapel gegooid. We zijn met de tuktuk naar een Killing Cave geweest die werd gebruikt als locatie om mensen in het geheim om te brengen. Mensen werden gewoon geblindoekt van de rots geduwd. Het was een hele gekke plek om rond te lopen. Nu is alles heel vredig en mooi, maar ooit hebben daar honderden lijken gelegen. Naast deze geschiedenisles hebben we ook de toerist uitgehangen bij de bambootrein! Er zit vrij weinig bamboe aan de hele trein, maar het was wel heel leuk. Hij ging nog best wel hard en in NL zou het vast als onveilig worden verklaard, maar het was een ervaring. Ook zijn we die dag nog een berg op geklommen om een tempel te bekijken met een heel mooi uitzicht en allemaal aapjes. Als allerlaatste zijn we naar een grot geweest waar 's avonds een uur lang zo'n 2 miljoen vleermuizen uit komen vliegen!
Dat was dan ook wel gelijk alles wat er te doen was rond Battambang, dus na nog een dagje rond gelopen te hebben daar ben ik door gegaan naar Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja. De bus was weer vrij verschrikkelijk en duurde veel langer dan gepland, maar uiteindelijk ben ik aangekomen op plaats van bestemming.
De volgende ochtend heb ik een Zweeds meisje ontmoet en later nog twee Duitse meisjes waarmee ik naar the Killing Fields ben geweest. Weer een dagje geschiedenis. Ook dit was een plek waar mensen in gigantische getale zijn vermoord en met z'n alle in massagraven zijn gegooid. Het meest bizarre hier was dat veel van de lijken nog niet zijn opgegraven, dus als het gaat regenen dan willen er nog wel eens botten en tanden naar boven komen. Ook hier was alles heel vredig en groen, wat het allemaal maar een gekke plek maakte om te zijn. In het midden van het gebied stond een groot gebouw die helemaal vol lag met opgestapelde schedels. Na de Killing Fields zijn we verder gegaan naar een gevangenis in de stad waar veel mensen eerst hebben gezeten voor ze werden omgebracht bij de Killing Fields. Hier was een man die drie keer per week zijn verhaal verteld over hoe hij de gevangenis als een van de weinige heeft overleefd. Hij benadrukte hoe belangrijk het was om het verhaal van de Cambodianen te vertellen zodat dit hopelijk nooit meer gebeurt! Dus vandaar mijn uitgebreide verhaal :). Het is heel ziek als je je bedenkt dat dit alles zo'n 30 jaar geleden nog plaats vond en dat niemand daar iets van wist... Om deze dag nog een beetje 'leuk'af te sluiten ben ik met het Zweedse meisje naar de Russian Market geweest waar we allemaal gekke dingen hebben gegeten.
De volgende dag was mijn dagje Phnom Penh. Voor een hoofdstad is het maar een kleine stad, maar wel mooier dan veel mensen mij hadden verteld! Onderweg naar de Central Market kwam in een meisje van mn hostel tegen, dus toen zijn we samen verder gegaan. Weer tempels en gebouwen bekeken, weer mooi!
De volgende stop was Sihanoukville. Een badplaats vol met mensen die alleen maar willen feesten. Bij aankomst in mn hostel kreeg ik gelijk bier aangeboden door de Australische man die er werkt, wat mijn beeld van Sihanoukville direct bevestigde. Niet helemaal wat ik zoek, maar het was wel een heel gezellig hostel. Vanuit Sihanoukville ging de boot naar het eiland Koh Rong waar ik de afgelopen dagen heb doorgebracht. Dit eiland is echt geweldig. Het deel waar mijn hostel was, is wel heel toeristisch, maar een groot deel van het eiland is nog volledig ongerept. Toen ik daar eenmaal op een terrasje zat las ik een kaartje met 'the island life; no hot water, no ATMs and no airconditioning'. Helemaal prima, alleen had ik dus niet zoveel geld meegenomen omdat ik daar geen rekening mee had gehouden. Ik kon dus zo lang op het eiland blijven als mijn portemonnee dat toe liet. Dag 1 lag ik op het strand en dag 2 eigenlijk ook, tot ik een meisje uit Canada tegen kwam. Samen zijn we naar een waterval op zoek gegaan die uiteindelijk niet heel boeiend was, maar de tocht ernaartoe was wel leuk. De volgende dag hebben we een boottour gedaan die ons eerst naar een eiland bracht om te snorkelen. Lang niet zo mooi als bij Koh Chang, maar alsnog leuk om te doen. Daarna gingen we vissen (niks gevangen helaas) om deze vis later zelf op te kunnen eten. We werden naar Long Beach gebracht om te wachten op zonsondergang die echt heel erg mooi was om te zien! Daarna klommen we weer in ons bootje om de vis van de BBQ te eten en door te varen naar een gebied met lichtgevend plankton. Dit stond hoog op mijn wishlist om ooit eens te zien! Het viel helaas een beetje tegen doordat er niet heel veel plankton was, maar alsnog was het echt bizar om tussen die twinkellichtjes te zwemmen. Heel cool! De laatste dag op Koh Chang zijn we weer naar het strand geweest en hebben we onze eigen jungletocht gehouden met nog een ander NLs meisje en een Australische jonge. Af en toe schoot het verhaal van Kris en Lisanne door mijn hoofd, maar he, we leven nog. We wilden via een junglepad naar een ander strand lopen, maar ik had mij niet bedacht dan je dan dwars over een berg moet. Het was heel hoog en heel stijl, maar wederom leuk om te doen! Het grappigste was nog dat er op een gegeven moment een hond kwam die ons de weg ging wijzen. Als we langzaam waren dan ging hij op ons wachten tot we weer bij waren. Zo schattig! Weer een mooie zonsondergang gegeken (en een slang gezien) en toen weer met het bootje terug. Het NLse meisje was die nacht jarig, dus ik ging voor het eerst uit op blote voeten met honden om me heen. Toen was precies al mijn geld op en moest ik het eiland verlaten. Nu ben ik weer terug in Sihanoukville om morgen door te kunnen reizen naar Kampot.
Dit was het verslag van de afgelopen twee weken! Ik kan hier geen foto's op de computer zetten, dus daar moeten jullie helaas nog even op wachten.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
-
18 November 2015 - 11:46
Tess:
Tof Jo! Klinkt super interessant allemaal, ben benieuwd naar je volgende blog;) xx -
18 November 2015 - 11:56
Gosé:
Heeuuul nice Jolie! Love your stories! Hoor in m'n hoofd ook precies hoe je het in real life zou vertellen, haha. Enjoy babe!
Dikke kussssen -
18 November 2015 - 13:34
Panda:
Jooo wat een vette verhalen!! We hoeven bijna niet meer te skypen joh, zo gedetailleerd vertel je het allemaal haha. Ik krijg nu nog meer zin om te gaan aaaaah. Duss keep posting! En wat leuk dat je steeds zo veel mensen tegenkomt. Volgens mij heb je het wel naar je zin :) Nog veel plezier in Cambodia en snel foto's uploaden he! Ben benieuwd, spreek je op Skypeee! Liefssss -
18 November 2015 - 13:56
Lianne:
Wooo Jo wat een verhalen!! Zo gedetailleerd ook, super leuk om te lezen! Fijn dat je veel mensen ontmoet, ook al zijn het maar eendagsvrienden haha! Ik ben heel erg benieuwd naar je foto's en de volgende verhalen! Volgende x wil ik wel met je skypen hoor! xxxxx -
18 November 2015 - 14:19
Sanne:
Ooooh Jo ik zit dit in college te lezen en ik wil me gewoon echt nú teleporteren naar jou!! Fijn dat je ons even een geschiedenisles geeft, bizar inderdaad dat het zo'n onbekend onderwerp is terwijl het super gruwelijk klinkt! Vond het al naar om het zo te lezen, laat staan om te zien.. Dat huisje met schedels, wauw! Mocht je eigenlijk foto's maken? Niet dat je die nou uit gaat printen, maar ik ben wel benieuwd! Verder klinkt dat eiland echt heeeeerlijk, ik wil ook uitgaan op blote voeten en puppies zien en vrienden maken en feesten en zonsondergang zien en zwemmen in de zee en op het strand liggen! Dus geniet maar namens alle zielige mensen hier die jaloers op je zijn!! En snel skypen inderdaad, ik zie dat ik niet de enige ben dus misschien moeten we maar een conference call houden! Mis je xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx love you! en doe voorzichtig!! -
18 November 2015 - 14:27
Sophie:
Ah Jo wat heerlijk weer om allemaal te lezen. Gelukkig hebben wij ook vast wat foto's mogen bewonderen via whatsapp :) En indrukwekkend ook om zo'n stukje van de geschiedenis mee te krijgen, bizar wel zeg! Ben blij dat ik me geen seconde druk hoef te maken of jij het wel leuk hebt daar, haha.
Thanks weer voor je leuke verhaal, geniet ervan! -
18 November 2015 - 14:41
Laetitia :
Joo, best wel geweldig dat je helemaal daar alsnog op de fiets stapt! En goed dat je de moed had verzameld om die gids te vertellen dat je liever alleen verder wilde! Het moet bizar zijn geweest om zulke overgangen te zien, van killing fields en huisjes vol schedels (waarvan ik me alleen maar gruwelijke beelden kan voorstellen) tot puppies, feesten en snorkelen. Lichtgevend plankton klinkt trouwens wel heel cool, kan je die ook weer van je bucket-list afstrepen ;). En fijn dat je zoveel mensen ontmoet! Lijkt me een beetje gek dat je na een of twee dagen alweer afscheid moet nemen, maar misschien kom je ze later op je reis wel weer tegen! Gewoon iedereen als fb vriend toevoegen, blijf je ook op de hoogte van andere toffe plekken die je nog moet zien. Ook ik ben weer mega jaloers als ik dit allemaal lees, maar ik ben blij dat je er van geniet! Mijn telefoon is zoals ik je al verteld had nogal dood, dus appen en skypen is voor mij moeilijk, maar er zijn duidelijk al heel veel andere skype-kandidaten, dus ik zal je wel af en toe stalken via facebook ofzo :)
Veeeel plezier komende weken en ik zie uit naar je volgende blog!
Liefs xx -
19 November 2015 - 13:03
Marja+ Theo:
Ha Kanjer,
Goed om je verhalen weer zo uitgebreid te kunnen lezen. Jammer dat er nog geen geuren bij gevoegd kunnen worden. Dat zou helemaal de sfeer weergeven.
Leuk dat we mee mogen leven.
XXXM
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
