Cambodia Special: dingen die raar zijn
Blijf op de hoogte en volg Jolien
01 December 2015 | Cambodja, Phnom-Penh
Omdat ik morgen Cambodja ga verlaten, leek mij dit een goed moment om een aantal dingen te noemen die mij de afgelopen weken zijn opgevallen. Ik zal de onderwerpen per categorie behandelen (de 'gewone' blog volgt nog).
Den claxon:
Den claxon kent meerdere functies. Zo kan hij gebruikt worden om de tegenligger te laten weten dat jij door de bocht komt. Ook kun je je voorganger dmv getoeter laten weten dat je hem/haar passeert. Je mag zo snel rijden als je voertuig je kan dragen, dus iedereen die langzamer is dan jij haal je in. Als dit betekend dat je 60% van de tijd op verkeerde weghelft rijdt, dan is dat zo. De meest populaire en veelvuldig gebruikte functie van den claxon is uw voorganger laten weten dat jij wilt inhalen en hij/zij aan de kant moet. Sommigen dorpen/steden hebben borden 'verboden te claxonneren', echter tevergeefs.
Veiligheid:
In Cambodia doen ze niet aan veiligheidsmaatregelen. Gewoon niet. Als iets kan, dan doe je dat. Er wordt heel veel gebouwd in Cambodia waarbij een helm gedragen wordt, maar een pet volstaat ook. Steigers worden gemaakt van takken of (betere versie) bamboo. Over het algemeen wordt beter beschermd tegen de zon dan mogelijk vallend bouwmateriaal. Een klein kindje rond laten lopen met een groot mes, geen probleem. Twee kindjes van 12 een boot vol toeristen laten besturen kan. Een boot veel te vol stoppen met mensen is goed voor te omzet. Een olifant onbeheerd achterlaten is ook oké. Etc. Etc.
Scooter:
Over onveilige dingen gesproken. Voor elke drie meter die moet worden afgelegd wordt hij gepakt. Alles kan op een scooter. Een matras vervoeren? Die houd je vast achterop de scooter. Kom je net uit het ziekenhuis en zit je nog aan het infuus? Je neemt je infuus gewoon mee op de scooter. Een monnik met een fiets een lift geven? Die neem je samen achterop. Met zn vijven ergens heen? Dat kan prima op één scooter. Babys kunnen overal tussen geklemd. Áls er al een helm wordt gedragen, dan alleen door de bestuurder. Verdere beschermende kleding is overbodig. Mocht je je scooter mee willen nemen in een busje, dan wordt deze horizontaal achter het busje bevestigd zodat er ook nog goederen op de scooter geplaatst kunnen worden. Busjes kunnen nooit vol genoeg.
Busjes:
Wanneer je denkt dat er niemand meer bij kan, kunnen er altijd nog vier bij. Sommigen busjes hebben een soort uitstekend dranghek in de achterbak zodat de klep open kan en alles nog een stukje buiten het busje kan hangen/zitten. Twee kinderen kunnen op schoot bij moeder, bij meer dan twee kinderen krijgen ze met zn alle 1 zitplaats.
Kinderen huilen gemiddeld maar 1 keer gedurende een zes uur durende rit. Over het algemeen zijn ze heel lief! Hoe minder je betaalt voor je bus, hoe vaker hij stopt; om mensen in en uit te laden, om te eten, om te plassen, om te tanken, om de bus te wassen, om te wachten op iets onduidelijks en om weer te eten. Het geluid van mensen die een zakje sprinkhanen weg werkt is helemaal niet vervelend. Beenruimte is overgewaardeerd. Airco is een alles of niets proces. Óf je vriest dood óf je zweet je dood. Wat ook niet mag ontbreken in een goede bus is de karaoke. Uren en uren zijn gespendeerd met luisteren naar cambodiaanse muziek accompanied door zeer goed geacteerde en dramatische clips. Als je echt geluk hebt, kun je een film zien die is over gesproken door helemaal niet zeer irritante stemmetjes. In- en uitstappen (evenals keren) kan overal. Midden op de snelweg is helemaal veilig. Het uitzicht vanuit het busje daarentegen maakt heel veel goed! Als de beeldige gordijntjes er niet voor zitten.
Slapen:
De mensen hier hebben vaak een 16 uur durende werkdag, maar een groot deel hiervan wordt slapend doorgebracht. Ze zijn hier dan ook erg goed in. Op de motor, op de grond, onder het bureau, tussen je verkoopwaar of (de all time favorite) in de hangmat (het liefst in je tuktuk); overal kun je slapen.
Weddingseason:
Wij, toeristen, kunnen echter niet slapen wanneer er een bruiloft in town is. En dat is vaak. Een tent wordt midden op straat gezet met plek voor het hele dorp. Hoe meer geld, hoe meer dagen feest. Gemiddeld is drie dagen. De feesten duren niet tot heel laat, maar wat veel erger is, is dat ze om 05:00beginnen. Met hun geweldige muziek! Ik kan inmiddels al een paar liedjes 'meezingen'.
Looks:
Vooral vrouwen gaan hier apart gekleed. Er zijn een aantal opties. Optie 1: Broek, coltrui, vest, vingerloze handschoenen, (speciale slipper)sokken + slippers en een typisch petje. Veel diamantjes en pluche dingen. Optie 2: Een pluche huispak. lekker warm. Optie 3: optie 3 is populair. Het pyjamapak. Ik weet niet of ze weten dat het bedoelt is als pyjama maar heel veel vrouwen dragen een pyjamapak. Rustig met badeend print. Dit alles om te voorkomen dat ze bruin worden. Mocht dat toch gebeuren hebben ze gelukkig whitening cream. Foundation in drie tinten lichter werkt ook altijd. Vaak gecombineerd met knalroze lippenstift. Op de scooter is het wel echt koud, dus dan doe je een dik jack aan. Wat mannen mooi vinden zijn extreem lange nagels. Naar ik heb vernomen om te laten zien dat ze niet hard hoeven te werken. Ook hebben veel mannen ergens op hun gezicht een wrat, waar drie of vier super lange haren uit steken. Wat het idee hierachter is... En welke vrouw dit toe staat? Verder zien mannen er nog wel redelijk normaal uit. Op het diamantje op hun hoektand na.
Verkeer:
Onder geen beding staat men stil, dus zo lang als je kunt ga je langzaam rijden tot je wiebelt en dan prop je je ergens tussendoor. Oversteken is een kwestie van gaan. Om af te slaan ga je al zeer vroeg voorsorteren door aan de verkeerde kant te gaan rijden. Scooters zijn zo populair doordat ze overal tussen passen. Tuktuks proberen dat ook, maar dat werkt minder goed. Vooral altijd goed blijven toeteren. Je hoeft alleen te letten op het voertuig voor jou en zolang iedereen dat doet, komt alles goed. Kruispunten doen mij aan rushhour denken; jouw tuktuk is het rode autootje en je blijft net zo lang schuiven tot je uit het verkeer bent.
Naast al deze eigenaardigheden valt het vooral op hoe ontzettend lief de Cambodiaanse mensen zijn! Kindjes komen uit hun huis gerend om naar je te zwaaien, de persoon naast je in de bus wil je al haar eten laten proeven, iemand op een bankje wil je voorstellen aan de hele familie, de mensen die in je hostel werken willen je echt overal mee helpen... Cambodja, wat een mooi land! ♡
Den claxon:
Den claxon kent meerdere functies. Zo kan hij gebruikt worden om de tegenligger te laten weten dat jij door de bocht komt. Ook kun je je voorganger dmv getoeter laten weten dat je hem/haar passeert. Je mag zo snel rijden als je voertuig je kan dragen, dus iedereen die langzamer is dan jij haal je in. Als dit betekend dat je 60% van de tijd op verkeerde weghelft rijdt, dan is dat zo. De meest populaire en veelvuldig gebruikte functie van den claxon is uw voorganger laten weten dat jij wilt inhalen en hij/zij aan de kant moet. Sommigen dorpen/steden hebben borden 'verboden te claxonneren', echter tevergeefs.
Veiligheid:
In Cambodia doen ze niet aan veiligheidsmaatregelen. Gewoon niet. Als iets kan, dan doe je dat. Er wordt heel veel gebouwd in Cambodia waarbij een helm gedragen wordt, maar een pet volstaat ook. Steigers worden gemaakt van takken of (betere versie) bamboo. Over het algemeen wordt beter beschermd tegen de zon dan mogelijk vallend bouwmateriaal. Een klein kindje rond laten lopen met een groot mes, geen probleem. Twee kindjes van 12 een boot vol toeristen laten besturen kan. Een boot veel te vol stoppen met mensen is goed voor te omzet. Een olifant onbeheerd achterlaten is ook oké. Etc. Etc.
Scooter:
Over onveilige dingen gesproken. Voor elke drie meter die moet worden afgelegd wordt hij gepakt. Alles kan op een scooter. Een matras vervoeren? Die houd je vast achterop de scooter. Kom je net uit het ziekenhuis en zit je nog aan het infuus? Je neemt je infuus gewoon mee op de scooter. Een monnik met een fiets een lift geven? Die neem je samen achterop. Met zn vijven ergens heen? Dat kan prima op één scooter. Babys kunnen overal tussen geklemd. Áls er al een helm wordt gedragen, dan alleen door de bestuurder. Verdere beschermende kleding is overbodig. Mocht je je scooter mee willen nemen in een busje, dan wordt deze horizontaal achter het busje bevestigd zodat er ook nog goederen op de scooter geplaatst kunnen worden. Busjes kunnen nooit vol genoeg.
Busjes:
Wanneer je denkt dat er niemand meer bij kan, kunnen er altijd nog vier bij. Sommigen busjes hebben een soort uitstekend dranghek in de achterbak zodat de klep open kan en alles nog een stukje buiten het busje kan hangen/zitten. Twee kinderen kunnen op schoot bij moeder, bij meer dan twee kinderen krijgen ze met zn alle 1 zitplaats.
Kinderen huilen gemiddeld maar 1 keer gedurende een zes uur durende rit. Over het algemeen zijn ze heel lief! Hoe minder je betaalt voor je bus, hoe vaker hij stopt; om mensen in en uit te laden, om te eten, om te plassen, om te tanken, om de bus te wassen, om te wachten op iets onduidelijks en om weer te eten. Het geluid van mensen die een zakje sprinkhanen weg werkt is helemaal niet vervelend. Beenruimte is overgewaardeerd. Airco is een alles of niets proces. Óf je vriest dood óf je zweet je dood. Wat ook niet mag ontbreken in een goede bus is de karaoke. Uren en uren zijn gespendeerd met luisteren naar cambodiaanse muziek accompanied door zeer goed geacteerde en dramatische clips. Als je echt geluk hebt, kun je een film zien die is over gesproken door helemaal niet zeer irritante stemmetjes. In- en uitstappen (evenals keren) kan overal. Midden op de snelweg is helemaal veilig. Het uitzicht vanuit het busje daarentegen maakt heel veel goed! Als de beeldige gordijntjes er niet voor zitten.
Slapen:
De mensen hier hebben vaak een 16 uur durende werkdag, maar een groot deel hiervan wordt slapend doorgebracht. Ze zijn hier dan ook erg goed in. Op de motor, op de grond, onder het bureau, tussen je verkoopwaar of (de all time favorite) in de hangmat (het liefst in je tuktuk); overal kun je slapen.
Weddingseason:
Wij, toeristen, kunnen echter niet slapen wanneer er een bruiloft in town is. En dat is vaak. Een tent wordt midden op straat gezet met plek voor het hele dorp. Hoe meer geld, hoe meer dagen feest. Gemiddeld is drie dagen. De feesten duren niet tot heel laat, maar wat veel erger is, is dat ze om 05:00beginnen. Met hun geweldige muziek! Ik kan inmiddels al een paar liedjes 'meezingen'.
Looks:
Vooral vrouwen gaan hier apart gekleed. Er zijn een aantal opties. Optie 1: Broek, coltrui, vest, vingerloze handschoenen, (speciale slipper)sokken + slippers en een typisch petje. Veel diamantjes en pluche dingen. Optie 2: Een pluche huispak. lekker warm. Optie 3: optie 3 is populair. Het pyjamapak. Ik weet niet of ze weten dat het bedoelt is als pyjama maar heel veel vrouwen dragen een pyjamapak. Rustig met badeend print. Dit alles om te voorkomen dat ze bruin worden. Mocht dat toch gebeuren hebben ze gelukkig whitening cream. Foundation in drie tinten lichter werkt ook altijd. Vaak gecombineerd met knalroze lippenstift. Op de scooter is het wel echt koud, dus dan doe je een dik jack aan. Wat mannen mooi vinden zijn extreem lange nagels. Naar ik heb vernomen om te laten zien dat ze niet hard hoeven te werken. Ook hebben veel mannen ergens op hun gezicht een wrat, waar drie of vier super lange haren uit steken. Wat het idee hierachter is... En welke vrouw dit toe staat? Verder zien mannen er nog wel redelijk normaal uit. Op het diamantje op hun hoektand na.
Verkeer:
Onder geen beding staat men stil, dus zo lang als je kunt ga je langzaam rijden tot je wiebelt en dan prop je je ergens tussendoor. Oversteken is een kwestie van gaan. Om af te slaan ga je al zeer vroeg voorsorteren door aan de verkeerde kant te gaan rijden. Scooters zijn zo populair doordat ze overal tussen passen. Tuktuks proberen dat ook, maar dat werkt minder goed. Vooral altijd goed blijven toeteren. Je hoeft alleen te letten op het voertuig voor jou en zolang iedereen dat doet, komt alles goed. Kruispunten doen mij aan rushhour denken; jouw tuktuk is het rode autootje en je blijft net zo lang schuiven tot je uit het verkeer bent.
Naast al deze eigenaardigheden valt het vooral op hoe ontzettend lief de Cambodiaanse mensen zijn! Kindjes komen uit hun huis gerend om naar je te zwaaien, de persoon naast je in de bus wil je al haar eten laten proeven, iemand op een bankje wil je voorstellen aan de hele familie, de mensen die in je hostel werken willen je echt overal mee helpen... Cambodja, wat een mooi land! ♡
-
01 December 2015 - 12:05
Marja:
Je hebt je roeping gemist: je had schrijfster moeten worden. Wij hebben op de zaak hartelijk moeten lachen om je stukjes. Leuk hoor!!
XXXM -
01 December 2015 - 17:35
Nicole:
Haha jo, wat geweldig! Wat een ervaringen allemaal, en heerlijk hoe je het beschrijft! Ben benieuwd naar het volgende land!! :) -
01 December 2015 - 18:36
Gosé:
Jooooo ik mis je humor hier in NL!!
Geniaal geschreven weer, haha. Love the story!
Doe voorzichtig! <3 XXXXX -
01 December 2015 - 18:40
Stephanie :
Hahaha wat een geweldig verhaal weer jo! Ik hoor het je allemaal zo vertellen haha, xxxx -
01 December 2015 - 18:47
Christa Den Hartog:
Hoi Jolien! Heerlijk om je verhalen en belevenissen te lezen,
Wat een avonturen maak jij mee,
Geniet er nog maar lekker van en veel plezier in je volgende land!
Groetjes uit LeusdenXxx knuffel voor Hammie! -
01 December 2015 - 19:07
René:
Ha Jolien!
Fantastisch wat jij meemaakt en hoe leuk jij alles beschrijft. Ga zo door en blijf vooral schrijven.
Veel plezier nog!
René. -
01 December 2015 - 19:32
Lia:
Ha Jolien, wat een geweldig verhaal!
Geniet er maar lekker van dit kan niemand je ooit nog afpakken!
Liefs,Lia -
01 December 2015 - 23:15
Pann:
Haha hmmmm door al je levendige omschrijvingen kan ik me nu een heel goed beeld maken van Cambodja... weet niet of ik nu nog zo veel zin heb .... Dus ik wacht nu al met smart op je 'gewone' blog haha. Maar goed... al die verschillen.. die moeten we maar voor lief nemen! Tot skypes! (Ooit?) -
02 December 2015 - 09:12
San:
Jo wat ben je toch een lekker ding. Ik ken echt niemand die zelfs maar in de buurt komt van jou qua grappigheid! Ik heb hardop gelachen om je verhalen en ik ben trots op je dat je dit allemaal hebt overleefd! Vooral ' Het geluid van mensen die een zakje sprinkhanen weg werkt is helemaal niet vervelend. ' ... Hahaha, wat moet jij geleden hebben!! Op naar het volgende land, doe je dan ook weer zo'n verhaal?! Dikke knuffel! -
04 December 2015 - 11:29
Laetitia:
HAHAHA Jo, ook ik heb heel hard gelachen om deze blog. Geweldig hoe je dit weet te beschrijven!
Sterkte met het verwerken van je verbazing/eetgeluid-trauma's, hopelijk komt er nog zo'n blog binnenkort!
x -
07 December 2015 - 22:43
Dop:
Een beetje verlaat, maar my god Jo. Zelfs via een blog ben je te grappig, haha heerlijk, ik hoor het je gewoon allemaal vertellen. Leuk zo'n tussenblogje! :) Nu ga ik nog even je andere blog lezen (sorry beetje laat!). xxxxxxxxxxxxxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
