Same same, but different

Hallo vriendjes en familie!

Bij deze, mijn 'normale' blog! Twee weken geleden ongeveer was ik in Kampot, een klein plaatsje in het zuiden van Cambodja. Er is niet zo heel veel te doen, maar het is vooral een heel chill plaatsje. Ik heb hier dan ook niks gedaan behalve mijn eerste minor voedselvergiftiging oplopen. Een dag en nacht heb ik rond de wc doorgebracht, verder een beetje rond Kampot gefietst en een boekje gelezen in mijn mooie hostel langs de rivier. Ik wilde verder reizen naar Kratie, maar de bus was vol dus ik moest nog een dagje extra langs de rivier doorbrengen. Wat erg. De volgende dag was er gelukkig nog wel plek. Om naar Kratie te gaan moest ik weer langs Phnom Penh, dus daar heb ik ook maar weer een dagje doorgebracht. Ik ben erachter gekomen dat ik toch wel erg van grote steden hou (wist ik nog niet na NY)! In de bus naar Kratie was het 20 graden, terwijl het buiten 33 graden was, dus ik vroor dood, maar verder was het vrij comfortabel. Ook in dit dorp heb ik maar weer wat tempels en markten bekeken (vandaar de titel 'same same, but different'; Cambodja's slogan). 's Avonds heb ik mensen ontmoet waarmee ik de volgende dag de hele dag ben gaan eten, aangezien er verder niet zoveel te doen was. Wat je wel kunt doen in Kratie, en waar ik voor kwam, is Irrawaddy dolfijnen spotten! Dus de volgende dag gingen we (samen met een meisje die ik eerder ergens had ontmoet) kayakken met de dolfijnen! Ik zat in de kayak met een vrouw die er echt helemaal niks van bakte, dus in het begin waren we zo bezig met kayakken dat we ongeveer iedere dolfijn hadden gemist, maar later gingen we vanaf een eilandje kijken en dat was vrij geweldig! Er zijn nog maar zo'n 75 Irrawaddydolfijnen in de wereld, en daar hebben we er toch wel zo'n 7 van gezien! We hadden echt een geweldige guide, die dit iedere dag doet, maar hij was alsnog enthousiast bij iedere dolfijn die we zagen. Terwijl de zon onder ging, gingen we terug kayakken, maar we waren zo langzaam dat we uiteindelijk onder de sterren nog aan het kayakken waren. Toen het echt te donker werd, zijn we gelukkig opgehaald door iemand met een auto. Een avontuur! Nog voor deze dolfijnen excursie zijn we ook nog over het eiland Koh Trong gaan fietsen waar ze nog leven zoals 30 jaar geleden ofzo. Allemaal super lieve kindjes die naar je zwaaien en koeien op de weg. Was leuk!
De volgende dag zat ik in een propvol busje richting Sen Monorom, Mondulkiri. Ook hier weer tempels en markten :), maar ook... olifanten! En wouw wat was dat geweldig! Ze overtreffen zowaar de dolfijnen. De eerste 5 minuten waren even eng (want ze zijn echt heel groot!), maar daarna was het zo geweldig! Ze zijn zo lief. Totdat je bananen op zijn, dan ben je niet meer interessant. Na het voeren van de olifanten gingen we heel lekker eten en zwemmen bij een waterval. Toen kwamen daar de olifanten weer uit de jungle gelopen om gewassen te worden. In het water kon je proberen even op ze te zitten, maar dat was best moeilijk! Ze gaan steeds kopje onder, dus dan val je eraf. Bij onze excursiedag hoorde ook nog het bezoeken van een koffieplantage wat heel interessant was. Die nacht zouden we in de jungle gaan slapen, maar dat was niet helemaal goed geregeld, dus toch maar terug naar ons super chille hostel midden in de bosjes. De volgende dag ging ik naar een waterval, waar ook een olifant stond, maar niet alle olifanten zijn even lief blijkbaar. Het is dat ie aan een touwtje zat...
Toen stapte ik in een bus om voor de derde keer naar Phnom Penh te gaan, dit keer voor mijn visum naar Vietnam. Weer een dagje door de stad gelopen, en ik vind het echt een toffe stad! De bus naar Vietnam was heel prima, de grens oversteken kon niet makkelijker en het hostel in Ho Chi Minh was om de hoek van de bushalte; easypeasy! Ook deze stad is vrij geweldig! Ik had geen idee dat het zo'n moderne stad was, dus toen ik 's avonds het dakterras van mijn hostel op liep, werd ik verrast door een mooi verlichtte skyline! Overal kerstversiering; me like. Verder is de kerstfeeling bij mij ver te zoeken overigens :(. Zonnetje + 30 graden + kerst werkt toch niet helemaal.
Vandaag een beetje door de stad gelopen met een Duitser en later een local die ons wel naar de markt wilde brengen. Locals zijn aardig, maar vaak ook een beetje raar. De hele tijd denk je; waar ben je mee bezig? Waarom doe je dit voor ons? Maar dan vraagt ie opeens of we een zonnebril voor hem willen kopen en dan snap je het. Maar goed, tot nu bevalt Vietnam mij wel (en vooral hun Ice Coffee!). Ik ben foto's aan het uploaden, dus houd facebook in de gaten!
Dank u dank u lezers dat jullie je steeds door mijn verhalen worstelen en bedankt voor de leuke reacties :)! Omdat de Cambodia Special zo lang was, heb ik deze iets korter gehouden.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx