Watervallen en woestijnen

Hallo hallo!

Hier ben ik dan met deel 2 van mijn reis :)! De vorige blog eindigde bij de watervallen in Brazilië, dus ik zal verder gaan met de(zelfde) watervallen in Argentinië. Met een klein uurtje ben je de grens over en kom je aan in Puerto Iguazu, van waaruit je de Iguazu watervallen vanaf de Argentijnse kant kunt bekijken. Puerto Iguazu is echt niet leuk, maar ik moest er helaas toch een dag doorbrengen. Die dag vulde ik met eten en pinnen... ik weet niet waarom, maar je staat rustig een half uur in de rij voor het pinautomaat. En dan blijkt het de verkeerde... top dag! Het bezoek aan de watervallen op de volgende dag maakte het weer helemaal goed! Het is echt heel bijzonder hóeveel water er met absurd veel kracht naar beneden komt. Maar goed, hier was ik de vorige blog ook al enthousiast over, dus we gaan door naar Buenos Aires! En daar ben ik ook enthousiast over :D! De stad heeft heel veel Europese invloeden waardoor je je er makkelijk thuisvoelt. Hier heb ik een aantal gekke Braziliaanse meisjes ontmoet waarmee ik op ontdekkingstocht ben gegaan. Er is super veel te zien en doen, maar mijn hoogtepunt was de begraafplaats haha (ik denk dat ik de goede studie heb gekozen). Mensen willen hier ook wanneer ze dood zijn nog graag laten zien hoe rijk ze zijn, dus bouwen ze mausolea. Het lijken allemaal kleine kerkjes, met een kelder vol met grafkisten. Erg bijzonder om te zien. Ook nog even langs die van Evita Perron gelopen.
Van Buenos Aires wilde ik naar Santiago, maar dat is zo’n 30 uur met de bus, en mijn max ligt op 20, dus ik maakte een tussenstop in Mendoza. Deze stad staat bekend om omliggende wijnstreken die je volgens de lonely planet echt niet níet kan bezoeken, dus ging ik naar de hot springs! Ik had geen zin in wijn, maar wel in dobberen in warme badjes onderaan de bergen. Hele mooie omgeving!
Deze omgeving kon ik nog iets langer bewonderen tijdens de mooiste busreis van mijn leven, door het Andes gebergte naar Chili, Santiago! In Santiago verbleef ik in het giga huis van een vriendin van Amanda; weer een leuke ervaring :D. Ook nog even thee gedronken met de vader van Amanda! Ook heb ik hier mijn favoriete Chileense eten ontdekt; pastel de choclo. Een soort van hartige taart met mais en kip, ei, olijven en vanalles. Erg lekker! Je kunt met een kabelbaan de heuvel (oh wee als je het een berg noemt) San Cristóbal op waar je over de hele stad uitkijkt en vooral goed zicht heb op de omringende bergen. Pretty! Ik heb onwijs veel gelopen, musea bezocht, Chileens eten, drinken en drankjes geprobeerd (sommigen meer succesvol dan anderen), en een klein beetje kunnen zien hoe (de welgestelde) Chileen leeft. Leuk!
Links van Santiago ligt het kleurrijke stadje Valparaíso. Direct na aankomst deed ik mee met de free walking tour die gelijk het meest toeristische stukje van de stad liet zien. Ooit was het een hele rijke havenstad met veel Europeanen. Het verhaal gaat dat de bewoners de resten verf die overbleven uit de haven gebruikten om hun huizen te verven, waardoor ieder huis een ander kleurtje heeft. Omdat de stad weer vooral in de heuvels ligt zijn er veel kabelbaantjes naar boven. Hoger in de heuvels zijn armere wijken met scheve huisjes, een gevangenis, weer een toffe begraafplaats, en heel veel muurschilderingen! Een stuk gezelliger dan alleen maar baksteen.
De derde, en alweer laatste stop ik Chili was San Pedro de Atacama. Om hier te komen zou ik over mijn max van 20 uur busreizen gaan, dus heb ik het vliegtuig gepakt. Je landt gewoon midden in de woestijn. Helemaal niks anders dan bergen en zand! Het dorp bestaat uit lage bruine huisjes gemaakt van klei en vooral héél veel toeristen. Dit dorp bestaat alleen maar voor toeristen. Maar dat snap ik wel, want er zijn heel veel toffe dingen te doen in de omgeving. Allemaal dingen die ik nog nooit had gezien of gedaan! Op tripje 1 ging ik met twee Spaanse meisjes (die alles voor mij vertaalde) naar Valle de la Luna; vallei van de maan. Deze naam omdat er een soort van kraters gevormd zijn waardoor het lijkt op een maanlandschap. Zeer indrukwekkend! Woestijn; check. Trip 2 begon om 04:30 en dan is het ongeveer -5 in de woestijn. Ik had alles aan wat ik mee had, maar alsnog was het erg koud! We kwamen langs een meertje met.... flamingo’s. Dat had ik dus niet verwacht. Cool! Vervolgens gingen we naar geisers, ook dit had ik nog nooit gezien. Hoe eerder op de dag, hoe kouder, hoe hoger de geisers komen, vandaar het vroege tijdstip. De geisers lagen op 4300m hoog, dus ik had een beetje last van hoogteziekte, maar alsnog was het echt heel erg bijzonder om te zien. Geisers; check. Onze gids was een beetje gek en werd zeer enthousiast van explosieve struikjes, familie van de struisvogel, familie van de lama, lamavlees (lekker!) en stenen torentjes. Zijn theorie was dat de natuur constant tegen ons aan het praten is, maar dat ons brein te dom is om dat t verstaan. Op trip 3 gingen we naar zoutmeren. Uit het niets waren er zoutvlaktes met kleine meertjes. Doordat de ondergrond volledig wit is, is het water zó absurd blauw. Bijna nep. In twee meertjes kon je zwemmen en dat was echt heel gek met zoveel zout. Net alsof je op een luchtbed dreef, maar dan zonder luchtbed! Drijven op zout water; check! Álles zat daarna onder een wit laagje zout. San Pedro de Atacama was in zijn geheel echt heel bijzonder en mijn absolute highlight van Chili. Misschien zelfs wel van heel Zuid-Amerika (van wat ik tot nu toe heb gezien)!
De volgende bezienswaardigheid lag alweer in Bolivia, waar ik nu ben, maar dat volgt in een andere blog. In deze 5 weken heb ik al 90 uur in de bus gezeten en daarmee gigantische afstanden afgelegd. De komende weken/maanden zal ik het iets langzamer aan gaan doen, aangezien de volgend landen een stukkie goedkoper zijn en dus iets beter te bereizen. Ik houd jullie op de hoogte!
Besos xxxxxxxxx